Vanmorgen leek het er even op dat we gestrand waren op Whistler Olympic Park…. Accu voltage stond op 7.9 terwijl dit minimaal 12 Volt hoort te zijn. Koelkast en vriezer deden het niet meer, lampen konden niet meer aan of brandde heel zacht, slide out ging niet meer naar binnen, piepje van de CO brand melder had weer dat irritante harde geluid….
Jeroen is vanuit zijn eigen kennis alles gaan nakijken, daarna het instructie boek van CanaDream erbij gepakt…. Helaas…
En zo werden de taken verdeeld; Jeroen ging met CanaDream pechhulp bellen en Chantal ging met de kinderen naar de speeltuin.
Wij kregen al scenario’s… Misschien moeten we wel wachten totdat er iemand komt, hoelang zal dit duren? Dan zouden we misschien de planning om moeten gaan gooien, dingen skippen… Zouden we misschien de camper in Vancouver voor reparatie langs moeten brengen?
Maar Jeroen kwam na iets meer dan een uur, bij de speeltuin, aanlopen. Alles was geregeld via de telefoon. Blijkbaar was er, op een onbekende plek, een zekering van de accu afgeslagen… Dus na het omzetten van de zekering, draaide alles weer als een zonnetje!😳🙏
En zo konden we toch nog op pad! Want wat hadden we op de planning? De Peak to Peak in Whistler!
Aangekomen in Whistler, was er een event aan de gang!
met mensen en fietsen!
Na een kopje koffie, en voor de kinderen een smoothie, zijn we de peak to peak gaan doen! Enkele leuke feitjes: Het diepste punt daar is 65 meter. De snelheid is 7,5 meter per seconde.
Toen van wat viewpoints wat mooie plaatjes kunnen maken.
Daarna met de Peak Express naar een nog hoger punt waar we nog een wandelingetje hebben gemaakt over een loopbrug en uitkijk punt en vervolgens nog een sneeuwbal hebben gegooid!
Conclusie?
7x een transfer met een gondel of stoeltjeslift, vele mooie uitzichten; sneeuw, stenen, zand, temperaturen van 6 graden op het bovenste gedeelte van de berg en 19 graden bij de camper!
En toen?
Terug naar de camping! Maar niet voordat we nog een patatje gegeten hadden. Dat hadden we wel verdiend!
Comments are closed