Categories:

Om bij het begin te beginnen. Toen we in augustus 2021 naar Canada gingen, hebben we een internationale zorgverzekering geregeld, zodat we gebruik zouden kunnen maken van bijvoorbeeld de tandarts.

De eerste keer dat we naar de tandarts gingen, was in Januari 2022. Dat was een belevenis!

Want:

Het registreren (van nieuwe patiënten) en iedereen op controle. Voor Jeroen en Chantal foto’s van het gebit. Dit alles bij elkaar duurde 2 uur! En alsof dat niet genoeg was…. Lag er een mooie, met nadruk flinke, rekening klaar! Deze hebben we betaald, met in gedachte dat we dit wel zouden kunnen declareren.

Uhm… dat kon dus NIET! Waarom?

Omdat we geen tandarts declaratie bij de internationale zorgverzekering in het pakket hadden zitten!

Nou hier waren we voorlopig van genezen. En dus was onze gedachte ‘Laat maar, het kan best zijn dat ons visum na 2 jaar klaar is, dan gaan we wel in Nederland weer bij onze oude vertrouwde tandarts! Ja, tandarts Thomas!’

Maar toen bleek dat we ons visum met nog een derde jaar gingen verlengen…. En om nog een jaar geen tandarts te bezoeken, vonden we geen goed idee.

Na het verlengen van ons visum afgelopen zomer, zijn we ook in contact gegaan met onze internationale zorgverzekering om, als we een tandarts bezoeken, deze kosten sowieso gedekt te krijgen.

En zo geschiedde😉

Dat bracht ons november 2023 opnieuw bij de tandarts. En dan denk je, een controle, want we zijn al geregistreerd als patiënten!

Maar NEE!

Dit keer vond de tandarts het een goed idee om hier 3 uur van te maken! Ja! Jullie lezen het goed! 🙈

Bij binnenkomst kregen we opnieuw 4 formulieren, alsof we ons opnieuw kwamen registreren. Want we hebben een ander adres, dus dan moeten die formulieren gewijzigd worden!

Toen kregen we alle 4 een periodieke controle, zoals we dat in Nederland noemen.

Dit was blijkbaar niet genoeg… De behandeling werd vervolgd met röntgen foto’s van ons gebit! Ja! Van ons alle vier! Ook van de 8 jarige Jilles en van de 6 jarige Merle! 🤔

En toen werd ons nog een toetje gegeven! 🙈

Blijkbaar was de gebitsreiniging voor ons, na iets meer dan 1,5 jaar niet naar de tandarts geweest te zijn, alle vier niet genoeg! Dus dat toetje! Waarover de tandarts in Nederland zou zeggen: “Maak maar een afspraak bij de mondhygiënist van 20 minuten”. Kregen we er allemaal nog bij! 😳🤔

Nou, omdat het moet! 😂🤪
Al die interessante apparatuur!

En dus werd de afspraak van 3 uur! De week erna verlengd met nog eens 2 uur!

Een voordeel! De rekening ging gelijk naar de internationale zorgverzekering! En dus hebben we er zelf geen rooie cent voor betaald!

Een ander verhaal:

In Nederland krijg je voor de kinderen meldingen voor bijvoorbeeld gehoor check of visus check, van het consultatie bureau of de jeugdarts. Uhm…. In Canada….of oké laten we het persoonlijk houden. 😉 Wij niet!

En dus hebben we van de maand november 2023 een medische maand gemaakt!

Chantal is gaan uitzoeken waar dit mogelijk was, en heeft een consult geregeld bij een gehoor en visus centrum om deze twee zintuigen eens te checken bij beiden kinderen.

Nou… We kunnen zeggen! Al is het altijd goed om het een en ander onderzocht te hebben, maar er is niets mis met hen, qua horen en zien!

Alhoewel…. Qua (H)OREN:

Hoewel Chantal absoluut niet verrast was over de uitslag. 😉 Bleef er toch wel een klein vraagje hangen, want: Waarom is het dan mogelijk dat onze grote kanjer Jilles na 3x roepen ons niet hoort? Terwijl als Jeroen en Chantal wat tegen elkaar vertellen, meneer alles hoort? En dan is dat juist niet de bedoeling! 😂🤔

Dat bracht de oorspecialist op nog een korte uitvraag ronde, waarna we een folder meekregen, om eens door te lezen thuis.

We moeten zeggen: “We voelen ons zeer gehoord”. En gaan kijken of we dit kunnen vervolgen. Uiteindelijk is het fijn als kinderen, mensen, op de juiste manier ondersteund kunnen worden. En als blijkt dat er iets na onderzoek uitkomt en de begeleiding, of een leertraject (op school), hier beter op aan kan sluiten. Dan is dit waar je naar toe zou willen.

Verder….

Bleek bij de check van de oren, het rechteroor van Merle teveel druk te hebben. Blijkt dat hier een prop in zit, wat voor nu de gehoorgang nog niet belemmerd, maarrrr….

Of we olijfolie willen druppelen in de hoop dat de prop er vanzelf uit valt. 🤞

En daarom hadden we voor de week erna een afspraak om te checken of het rechteroor van Merle uitgespoten zou moeten worden. Antwoord? Ja, helaas… de prop was te eigenwijs… en zat er dus nog in…

Maar…

Mooi niet dat Merle dat uitspuiten toe liet!

En dus gingen we naar huis met de boodschap, laat het er maar uit halen bij de huisarts. Daar kunnen ze het met een vacuüm oorreiniger pijnloos verwijderen…. Oké wordt vervolgt😉

En toen was er ook nog wel een anekdote over de persoon die de oogmeting deed!🙈 Opvoeden van je eigen kinderen is wel een ding. Maar! Volwassenen opvoeden? Te laat! 🙈

WANT:

Leuk, als je kind in de stoel zit om alle plaatjes, letters en nummers te benoemen wat hij of zij ziet. Als (Hollandse) ouder zit je erbij, omdat het fijn is voor je eigen kind, want als ouder weet je wat ‘het beste’ is voor hem of haar. Nietwaar?

Nou….. Voor deze oogmeting was dat andersom! Want…. Aan Chantal werd diverse keren het order gegeven als: ‘light!’/ ‘Yes!’/ ‘On’ / ‘Off’ of er werd met een pen, naar het lichtknopje, gewezen…. 🤷‍♀️ Dat is wel gek!

We denken dat deze persoon bedoelde: ‘Zou u het lichtknopje alsjeblieft willen bedienen als ik het vraag, u zit er het dichtste bij, dan kan uw zoon / dochter beter lezen wat er staat.

Blijkbaar was dit teveel tekst!

Chantal was zo overdonderd dat deze orders haar niet direct tot actie lieten overgaan…. De verbaasde blik naar de kinderen zei genoeg. Want nu vond mama het wel heel fijn dat haar kinderen bij haar waren. 😳🙈🤷‍♀️ Want dan kreeg zij, via hen, de ‘vertaling’ wat er van me verwacht werd!

Jullie begrijpen….. Dit is wel een hele omgekeerde wereld! 🙈

Toen….

Had Chantal nog een brief uit 2021 liggen voor een baarmoederhalskanker onderzoek. De huisarts, ofwel ‘family doctor’, had blijkbaar alleen met dit onderzoek geen voldoening….

En zo vervolgde er nog meer onderzoek, als in bloed prikken. Om te kijken naar de waarden van diverse organen en zo kreeg Chantal uitslagen van: cholesterol, glucose, crp, tsh, nierfunctie, leverfunctie, ijzer, vitamine D.

Alle uitslagen waren goed, behalve de leverwaarde…? Vragen als: Ben je meer vermoeid, drink je veel alcohol? Gebruik je drugs? Is het oogwit meer geel?

Uhm…. 😳 ‘NEE’.

En zo zat de family doctor toch met een groot ‘?’ en met de handen in het haar. Want als de cholesterol goed is. Chantal weinig alcohol drinkt en geen drugs gebruik…. Wat is het dan?

De afspraak werd vervolgt met een afspraak bij een centrum waar ze een echo konden maken van de lever, de galblaas en de alvleesklier. Uitslag zou vervolgt worden met de huisarts. Die na een aantal dagen contact opnam en adviseerde naar een specialist te gaan.

Er zal dan worden gebeld door een gezondheidscentrum om te kijken naar mogelijke behandelingen; hoe de waarde van Chantal haar lever weer stabiel kan worden. Wordt vervolgt. 😉

Maar Chantal vroeg zich wel af wat er dan zou kunnen zijn. Zou ik dit dan al hebben vanaf m’n geboorte? Ik heb toch geen andere klachten? Hoe kan dat nou…

Toevallig sprak Chantal kort daarna een vriendin, gezellig om, zo nu en dan, bij te kletsen. Zij heeft een eigen praktijk, waarin ze zich bezig houdt met alternatieve geneeswijze.

Het onderwerp van de leverwaarde kwam ook naar voren. En zij stelde mij geen vragen omtrent mijn lichamelijke gezondheid; wat de huisarts alleen maar deed! Nee, zij stelde mij vragen gericht op emotie! En toen sloeg ze de plank goed raak! Nooit erbij stil gestaan…..

De uitdrukking “Teveel op je lever hebben” bestaat echt! En met dit in het achterhoofd, gaf dit meteen rust en weten we wat we ermee kunnen!

Nou, snappen we dat degenen die deze blog zullen lezen zich afvragen wat er dan zoveel emotie bij Chantal geeft, waardoor ze lichamelijke klachten krijgt. Kort gezegd: Chantal heeft in het eerste jaar, waarin we ons Canada avontuur begonnen, veel stress gehad omtrent het schoolsysteem. Het Canadese schoolsysteem en Jilles passen niet…. Het wisselen van school van Public naar Catholic bleek vorig jaar een goede keuze. Als we kijken naar dit schooljaar, lopen we toch opnieuw weer tegen muren op. En lijkt het erop dat Jilles enorm geluk heeft gehad met zijn juf van vorig jaar.

Maar de verhalen die Chantal zo nu en dan heeft gehoord, van de kinderen en de communicatie via de juffen, afgelopen 4 maanden… is voor een ouder niet fijn te horen… Je kunt, als ouder, vechten wat je wilt, maar qua onderwijs, passen wij, maar vooral Jilles beter in het Nederlandse schoolsysteem.

Het spreken met mensen die ook een expat avontuur zijn aangegaan, het spreken van ouders waarvan de kinderen ook niet in het Canadese schoolsysteem hebben gepast, het spreken van mensen die we kennen en werken in het basisonderwijs in NL, het spreken van scholen in Nederland om te oriënteren voor het schooljaar 2024-2025. Dit allemaal helpt te relativeren.

Maar goed, genoeg hierover! We gaan verder met de orde van de dag en genieten van ons verblijf, en avonturen, in Canada!

Tags:

No responses yet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Loading